Mezmurlar 96:6-12

« Mezmurlar 95 | Mezmurlar 96 | Mezmurlar 97 »
6Yücelik, ululuk O'nun huzurundadır,
Güç ve güzellik O'nun tapınağındadır.
7 Ey bütün halklar, RAB'bi övün,
RAB'bin gücünü, yüceliğini övün,
8RAB'bin görkemini adına yaraşır biçimde övün,
Sunular getirip avlularına girin!
9Kutsal giysiler içinde RAB'be tapının!
Titreyin O'nun önünde, ey bütün yeryüzündekiler!
10Uluslara, “RAB egemenlik sürüyor” deyin.
Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.
O halkları adaletle yargılar.
11Sevinsin gökler, coşsun yeryüzü!
Gürlesin deniz içindekilerle birlikte!
12-13 Bayram etsin kırlar ve üzerindekiler!
O zaman RAB'bin önünde bütün orman ağaçları
Sevinçle haykıracak.
Çünkü O geliyor!
Yeryüzünü yargılamaya geliyor.
Dünyayı adaletle,
Halkları kendi gerçeğiyle yönetecek.
« Mezmurlar 95 | Mezmurlar 96 | Mezmurlar 97 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.96 Tek Tanrı olarak RAB’bi övmek ve egemenliğinin görkemini dünyaya ilan etmek üzere tüm uluslara yapılan bu çağrı, Yeni Antlaşma döneminde müjdenin tüm dünyaya duyurulma göreviyle ilgili öngörüdür (bkz. Mez.93’e ait not; Mat.28:18-20). Bu mezmur, az bir farkla 1Ta.16:23-33’te de geçer; ayrıca Mez. 98 ile biçim, dil ve tema bakımlarından birçok ortak noktası bulunur (özellikle giriş ve sonuç kıtalarını karşılaştırın). Mezmur iki kısımdan oluşmaktadır: (1) Birinci kısım (1Ta.96:1-6), bütün dünyaya RAB’bin “adını” överek “ezgiler söylemeleri” için üç kez yapılan çağrıyla başlar; (2) ikinci kısım (1Ta.96:7-13), bütün halklara “RAB’bin adına yaraşır biçimde görkemini kabul etmeleri” için üç kez yapılan çağrıyla başlar. Her kısım, RAB’be övgü çağrısından (1Ta.96:1-3; 1Ta.96:7-9) övgüler sunmanın nedenine (1Ta.96:4-6; 1Ta.96:10-13) geçer.
96:7-9 Bütün halklara RAB’be tapınmaları için yapılan çağrı (bkz. Mez.29:1-2).
96:8 avlularına Tapınağa (bkz. Mez.84:2,Mez.84:10; 1Kr.6:36 ve ilgili not; 2Kr.21:5; 2Kr.23:11-12).
96:10 RAB egemenlik sürüyor Bkz. Mez.93:1 ve ilgili not. Dünya... yargılar EskiAntlaşma’da tüm dünyanın, hem fiziksel hem de ahlaksal bakımlardan tek bir düzene sahip olduğu belirtilir. Bunun nedeni, her iki unsurun da Tanrı tarafından O’nun mutlak egemenliğine ait nitelikler olarak oluşturulmuş olması ve O’nun mutlak yönetimi sayesinde ayakta durmalarıdır. Yaratılışın süren düzeni, Eski Antlaşma şiirselliği içinde (burada olduğu gibi) çoğunlukla, Tanrı’nın insani olaylar üzerindeki egemenliğinin de “adaletle” ve “gerçeklikle” (Mez.96:12-13; ayrıca bkz. Mez.11:3; Mez.33:4-11; Mez.65:6-7; Mez.74:13-14,Mez.74:16-17; Mez.93:3-5; Mez.97:6; Mez.98:8-9; Mez.119:89-91 ve ilgili notlar) yürüyeceğinin bir güvencesidir. yargılar Bkz. Mez.96:12-13’e ait not.
96:12-13 Bkz. Mez.96:10 ve ilgili not. Yaratılışın tümü, Tanrı’nın insanlık üzerinde görülür bir şekilde kuracağı (bkz. Mez.65:13’e ait not; ayrıca bkz. Mez.98:7-9) ve tam anlamıyla adalet ve esenlik sağlayacağı egemenliğinde sevinçle coşacaktır (bkz. Rom.8:20-22 ve ilgili notlar). yargılamaya geliyor Kralın adalet sağlayan yönünü dikkate alarak İsrailliler, her şeyin kralı olan Tanrı’nın (peygamberlerin bildirdiği gibi) bir gün gelip tüm kötülükleri ortadan kaldırarak yeryüzüne adaleti getireceği günü beklerler. adaletle Bkz. Mez.4:1’e ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş