Mezmurlar 144

144
144. Mezmur
Davut'un mezmuru
1Ellerime vuruşmayı,
Parmaklarıma savaşmayı öğreten
Kayam RAB'be övgüler olsun!
2O'dur benim vefalı dostum, kalem,
Kurtarıcım, kulem,
Kalkanım, O'na sığınırım;
O'dur halkları bana boyun eğdiren!
3 Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin,
İnsan soyu ne ki, onu düşünesin?
4İnsan bir soluğu andırır,
Günleri geçici bir gölge gibidir.
5Ya RAB, gökleri yar, aşağıya in,
Dokun dağlara, tütsünler.
6Şimşek çaktır, dağıt düşmanı,
Savur oklarını, şaşkına çevir onları.
7Yukarıdan elini uzat, kurtar beni;
Çıkar derin sulardan,
Al eloğlunun elinden.
8Onların ağzı yalan saçar,
Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.
9Ey Tanrı, sana yeni bir ezgi söyleyeyim,
Seni on telli çenkle, ilahilerle öveyim.
10Sensin kralları zafere ulaştıran,
Kulun Davut'u kötülük kılıcından kurtaran.
11Kurtar beni, özgür kıl
Eloğlunun elinden.
Onların ağzı yalan saçar,
Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.
12O zaman gençliğinde
Sağlıklı yetişen fidan gibi olacak oğullarımız,
Sarayın oymalı sütunları gibi olacak kızlarımız.
13Her türlü ürünle dolup taşacak ambarlarımız;
Binlerce, on binlerce yavrulayacak
Çayırlarda davarlarımız.
14Semiz olacak sığırlarımız;
Surlarımıza gedik açılmayacak,
İnsanlarımız sürgün edilmeyecek,
Meydanlarımızda feryat duyulmayacak!
15Ne mutlu bunlara sahip olan halka!
Ne mutlu Tanrısı RAB olan halka!
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

138:1-145:21 Bu sekiz mezmur, Davut’a ait eski mezmurların dilini ve temasını yansıtır; bazı yorumculara göre, bunların bazıları çok sonraki, hatta sürgünden sonraki tarihlere aittir. Bu mezmur dizisi, övgü ezgileriyle çevrelenir (Mez.138; 145). Tanrı’nın yüceliği ve iyiliğiyle ilgili ifadeler içermektedir. Mez.139 Tanrı’nın bireyle olan ilişkisi üzerinde dururken, Mez.145 yaratılışla arasındaki ilişkiye odaklanır.
Mez.144 Düşmanlarından kurtulmak için kralın ettiği dua.
Mez.144 başlık Bkz. Mez.138-145’e ait not.
144:1-2 Duanın giriş sözleri, hem yakarış (bkz. Mez.143:1-2) hem de duanın işitileceğine duyulan güveni içerir. Tanrı’yı tanımlayan ifadelerin peş peşe kullanılması, Mez.18’i çağrıştırmaktadır (bkz. Mez.18:2’ye ait not).
144:2 vefalı dostum Bkz. Mez.6:4’e ait not.
144:3 Bkz. Mez.8:4.
144:4 soluğu Bkz. Mez.39:4-6 ve ilgili notlar. gölge Bkz. Mez.102:11 ve ilgili not.
144:5 Bkz. Mez.18:9; Mez.18:7-15’e ait not; ayrıca bkz. Yşa.64:1-2 ve ilgili not.
144:6 Bkz. Mez.18:14 ve ilgili not.
144:7 Bkz. Mez.18:16-17; “engin sular”, Mez.32:6’ya ait not.
144:8 ağzı Bkz. Mez.5:9’a ait not. Sağ ellerini kaldırır Antlaşma yapılırken bu şekilde ant içilirdi (bkz. Mez.106:26-27; Yas.32:40).
144:9-10 Bkz. Mez.7:17’ye ait not.
144:9 yeni bir ezgi Bkz. Mez.33:3’e ait not.
144:11 Mez.144:7-8’deki duanın neredeyse birebir tekrarı olup izleyen konuya bir geçiş sağlar: Eğer Tanrı kulunu kurtarırsa, tüm ülke zenginleşecek ve güvende olacaktır.
144:12-14 Muhtemelen Yas.28:3-8’e dayanılarak söylenmiş sözlerdir.
144:15 Ne mutlu Bkz. Mez.1:1’e ait not. bunlara sahip olan halka Krş. Mez.33:12; bkz. Yas.28:3-8.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş