Mezmurlar 18:4-19

4Ölüm iplerine dolanmıştım,
Yıkım selleri basmıştı beni,
5Ölüler diyarının bağları sarmıştı,
Ölüm tuzakları çıkmıştı karşıma.
6Sıkıntı içinde RAB'be yakardım,
Yardıma çağırdım Tanrım'ı.
Tapınağından sesimi duydu,
Haykırışım kulaklarına ulaştı.
7O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı,
Titreyip sarsıldı dağların temelleri,
Çünkü RAB öfkelenmişti.
8Burnundan duman yükseldi,
Ağzından kavurucu ateş
Ve korlar fışkırdı.
9Kara buluta basarak
Gökleri yarıp indi.
10Bir Keruv'a binip uçtu,
Rüzgar kanatlar takarak hızla geldi.
11Karanlığı örtündü,
Kara bulutları kendine çardak yaptı.
12Varlığının parıltısından,
Bulutlardan dolu ve korlar savruluyordu.
13RAB göklerden gürledi,
Duyurdu sesini Yüceler Yücesi,
Dolu ve alevli korlarla.
14Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı,
Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
15Denizin dibi göründü,
Yeryüzünün temelleri açığa çıktı, ya RAB,
Senin azarlamandan,
Burnundan çıkan güçlü soluktan.
16RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu,
Çıkardı beni derin sulardan.
17Beni zorlu düşmanımdan,
Benden nefret edenlerden kurtardı,
Çünkü onlar benden güçlüydü.
18Felaket günümde karşıma dikildiler,
Ama RAB bana destek oldu.
19Beni huzura kavuşturdu,
Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.18 Krş. 2Sa.22. bölüm ve ilgili notlar. Bu mezmur, giriş (Mez.18:1-3) ve sonuç (Mez.18:46-50) kısımları hariç yapısal olarak üç temel kısımdan oluşur: (1) RAB’bin Davut’un haykırışlarını yanıtlayarak onu düşmanlarının elinden kurtarması (Mez.18:4-19); (2) RAB’bin Davut’a yardımının ahlâksal temelleri (Mez.18:20-29); (3) RAB’bin kurtarışının tekrar anlatılması (Mez.18:30-45).
18:4-15 RAB, kulu Davut’un yardıma koşup düşmanlarına gazabıyla saldıran göksel bir savaşçı olarak betimlenmektedir (bkz. Mez.68:1-8; Mez.77:16-19; Hab.3:3-15; krş. Çık.15:3 ve ilgili not; Yşu.10:11; 1Sa.2:10; 1Sa.7:10; 2Sa.5:24; Yşa.29:6).
18:4 Yıkım selleri Bkz. Mez.69:2’ye ait not.
18:6 Tapınağından Burada söz konusu olan Yeruşalim’deki tapınak değildir, Tanrı’nın göksel konutudur (bkz. Mez.11:4; Mez.113:5; Yşa.6:1; Yşa.40:22).
18:9 Gökleri yarıp indi Bkz. Yşa.64:1-2 ve ilgili not.
18:10 Keruv’a Bkz. Mez.80:1; Mez.99:1; ayrıca bkz. Yar.3:24 ve Çık.25:18’e ait notlar; Bilgi Kutusu: Melekler, s.1808; ayetteki ifadenin şiirselliğiyle ilgili bkz. Giriş). Hez.1. ve 10. bölümlerde Keruvlar’dan, Tanrı’nın tahtının taşıyıcıları olarak söz edilir.
18:13 RAB... gürledi Bkz. Mez.29; Eyü.37:2-5.
18:14 oklarını Bkz. Mez.77:17; Mez.144:6; Hab.3:11; ayrıca bkz. Yar.9:13’e ait not.
18:15 RAB’bin İsrailliler’in düşmanlarını bozguna uğratmasını çağrıştırır (bkz. Çık.15:1-12).
18:16 derin sulardan Bkz. Mez.32:6’ya ait not.
18:19 benden hoşnut kaldı RAB Davut’u, “gönlüme uygun bir adam” olarak tanımlar (krş. 1Sa.13:14; 1Sa.15:28; 1Kr.15:5); bunun bir kanıtı olarak RAB kendisiyle antlaşma yaparak ona sonsuza kadar sürecek bir krallık vaat etmiştir (2Sa.7. bölüm). Bu tema 20-29. ayetlerde daha geliştirilir.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş