Mezmurlar 37

37
37. Mezmur
Davut'un mezmuru
1Kötülük edenlere kızıp üzülme,
Suç işleyenlere özenme!
2Çünkü onlar ot gibi hemen solacak,
Yeşil bitki gibi kuruyup gidecek.
3Sen RAB'be güven, iyilik yap,
Ülkede otur, sadakatle çalış.
4RAB'den zevk al,
O senin yüreğinin dileklerini yerine getirecektir.
5Her şeyi RAB'be bırak,
O'na güven, O gerekeni yapar.
6O senin doğruluğunu ışık gibi,
Hakkını öğle güneşi gibi
Aydınlığa çıkarır.
7RAB'bin önünde sakin dur, sabırla bekle;
Kızıp üzülme işi yolunda olanlara,
Kötü amaçlarına kavuşanlara.
8Kızmaktan kaçın, bırak öfkeyi,
Üzülme, yalnız kötülüğe sürükler bu seni.
9Çünkü kötülerin kökü kazınacak,
Ama RAB'be umut bağlayanlar ülkeyi miras alacak.
10Yakında kötünün sonu gelecek,
Yerini arasan da bulunmayacak.
11 Ama alçakgönüllüler ülkeyi miras alacak,
Derin bir huzurun zevkini tadacak.
12Kötü insan doğru insana düzen kurar,
Diş gıcırdatır.
13Ama Rab kötüye güler,
Çünkü bilir onun sonunun geldiğini.
14Kılıç çekti kötüler, yaylarını gerdi,
Mazlumu, yoksulu yıkmak,
Doğru yolda olanları öldürmek için.
15Ama kılıçları kendi yüreklerine saplanacak,
Yayları kırılacak.
16Doğrunun azıcık varlığı,
Pek çok kötünün servetinden iyidir.
17Çünkü kötülerin gücü kırılacak,
Ama doğrulara RAB destek olacak.
18RAB yetkinlerin her gününü gözetir,
Onların mirası sonsuza dek sürecek.
19Kötü günde utanmayacaklar,
Kıtlıkta karınları doyacak.
20Ama kötüler yıkıma uğrayacak;
RAB'bin düşmanları kır çiçekleri gibi kuruyup gidecek,
Duman gibi dağılıp yok olacak.
21Kötüler ödünç alır, geri vermez;
Doğrularsa cömertçe verir.
22RAB'bin kutsadığı insanlar ülkeyi miras alacak,
Lanetlediği insanların kökü kazınacak.
23RAB insana sağlam adım attırır,
İnsanın yolundan hoşnut olursa.
24Düşse bile yıkılmaz insan,
Çünkü elinden tutan RAB'dir.
25Gençtim, ömrüm tükendi,
Ama hiç görmedim doğru insanın terk edildiğini,
Soyunun ekmek dilendiğini.
26O hep cömertçe ödünç verir,
Soyu kutsanır.
27Kötülükten kaç, iyilik yap;
Sonsuz yaşama kavuşursun.
28Çünkü RAB doğruyu sever,
Sadık kullarını terk etmez.
Onlar sonsuza dek korunacak,
Kötülerinse kökü kazınacak.
29Doğrular ülkeyi miras alacak,
Orada sonsuza dek yaşayacak.
30Doğrunun ağzından bilgelik akar,
Dilinden adalet damlar.
31Tanrısı'nın yasası yüreğindedir,
Ayakları kaymaz.
32Kötü, doğruya pusu kurar,
Onu öldürmeye çalışır.
33Ama RAB onu kötünün eline düşürmez,
Yargılanırken mahkûm etmez.
34RAB'be umut bağla, O'nun yolunu tut,
Ülkeyi miras almak üzere seni yükseltecektir.
Kötülerin kökünün kazındığını göreceksin.
35Kötü ve acımasız adamı gördüm,
İlk dikildiği toprakta yeşeren ağaç gibi
Dal budak salıyordu;
36Geçip gitti, yok oldu,
Aradım, bulunmaz oldu.
37Yetkin adamı gözle, doğru adama bak,
Çünkü yarınlar barışseverindir.
38Ama başkaldıranların hepsi yok olacak,
Kötülerin kökü kazınacak.
39Doğruların kurtuluşu RAB'den gelir,
Sıkıntılı günde onlara kale olur.
40RAB onlara yardım eder, kurtarır onları,
Kötülerin elinden alıp özgür kılar,
Çünkü kendisine sığınırlar.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.37 Tanrısal bilgelik öğretisi (bkz. bilgelik sözleri içeren öbür mezmurlar, Mez.1; 49; 112; ayrıca bkz. Mez.34:8-22; 73; 91; Mez.92:6-9,Mez.92:12-15; 111; 119; 127-128; 133). Mezmurdaki başlıca soru, ülkeyi “kimin miras alacağı” (Mez.37:9,Mez.37:11,Mez.37:22,Mez.37:29), yani vaat edilmiş topraklarda RAB’bin bereketlerinin tadını kimin çıkaracağıdır. Mezmurda, eninde sonunda kökü kazınacak olan kötülerin tehdidi karşısında RAB’be güvenmekle temellenmiş bilgece bir yaşam sürme öğüdü verilir (bkz. Mez.37:9’a ait not; ayrıca bkz. Mez.49:13-20; Mez.73:18-20; “kötü kişi” tanımına benzer anlatımlar, Mez.10:2-11; Mez.73:4-12; “doğru kişi” tanımına benzer anlatım, Mez.112). Yapısal olarak, bu alfabetik akrostişte bazı uyumsuzlara rağmen iki ayet alfabenin tüm harfleri yer alır. Ana düşünce, Mez.37:1-11 arasında gelişir ve mezmurun devamında işlenir.
37:1-2 Bkz. Mez.37:7; Mez.73.
37:1 Özd.24:19 ile neredeyse aynıdır.
37:2 Bkz. Mez.37:20’ye ait not.
37:3 Bkz. Mez.34:8-14 ve ilgili not.
37:5 bırak Bkz. 1Pe.5:7.
37:6 doğruluğunu Burada, Tanrı’ya duyulan güvene bağlı olarak O’nun sağlayacağı gönenç anlamındadır (krş. Mez.37:9; bkz. “gönenç”, Özd.21:21; ayrıca bkz. Yşa.48:18). Hakkını... çıkarır Bkz. Yşa.54:17. Burada “doğruluk” ve “hak” olarak çevrilen, İbranice’de eşanlamlı olan bu sözcükler, Yşa.59:9’da (“ışı k” sözcüğüyle bağlantılıdırlar) ve Yşa.59:11’de (“adalet” sözcüğü, “kurtuluş” ifadesiyle bağlantılıdır) olduğu gibi Tanrı’nın kutsayıp kurtarmak istediği kişilere sergilediği iyilikler anlamında kullanılır.
37:9 RAB’be umut bağlayanlar Bilgi Kutusu: Umut, s.1666. ülkeyi miras alacak Vaat edilmiş topraklar üzerinde hak sahibi olmak söz konusudur (bkz. Mez.37:11,Mez.37:22,Mez.37:29; krş. Yşu.7. bölüm).
37:10 Yakında Olayın kesin olarak gerçekleşeceği anlamına gelen bir ifade (bkz. Eyü.20:5-11; Hag.2:6).
37:11 Bkz. Mat.5:5. alçakgönüllüler Tanrı’nın iyiliğine ve lütfuna bağımlı olduklarını kabul edenler.
37:12 doğru insana Bkz. Mez.1:5’e ait not. Diş gıcırdatır Bkz. Mez.35:16 ve ilgili not.
37:13 Rab kötüye güler Bkz. Mez.2:4. bilir onun sonunun geldiğini Bkz. Mez.37:15,Mez.37:17.
37:14-15 Kılıç... yaylarını... kılıçları... Yayları Bkz. Mez.64:3-4,Mez.64:7-8; Özd.30:14; Mez.5:9’a ait not.
37:14 Mazlumu, yoksulu Tanrı’nın yardımına muhtaç olanları.
37:16-17 Doğrunun Bkz. Mez.1:5’e ait not.
37:18 yetkinlerin Bkz. Mez.37:37; ayrıca bkz. Mez.15:2 ve ilgili not. gözetir Bkz. Mez.1:6.
37:20 kır çiçekleri Bkz. Mez.37:2; Mez.90:5-6; Mez.92:7; Mez.103:15-16; Eyü.14:2 ve ilgili not; Yşa.40:6-7; Yak.1:9-11.
37:21 İbranice’den, “Kötüler ödünç almalıdır ve geri veremezler, Doğrularsa cömertçe verebilirler” diye de çevrilebilir (bkz. Yas.15:6; Yas.28:12,Yas.28:44).
37:24 Bkz. Özd.24:16.
37:26 Bkz. Mez.37:21’e ait not.
37:27 Kötülükten kaç, iyilik yap Bkz. Mez.34:14.
37:28 Sadık kullarını Bkz. Mez.4:3’e ait not.
37:30 bilgelik Bkz. Mez.119:98,Mez.119:130; Yas.4:5-6.
37:31 yüreğindedir Bkz. Mez.5:9’a ait not. Ayakları kaymaz Bkz. Mez.17:5.
37:32 pusu kurar Bkz. Mez.7:2’ye ait not; Mez.10:8-9.
37:34 Bkz. Mez.37:9.
37:35-36 Krş. Mez.37:25-26.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş